süstləşmək

süstləşmək
f.
1. Hissini, duyğusunu itirmək, sustalmaq, keyimək. Güldəstə birdən- birə süstləşdi. H. Seyidbəyli.
2. Donub qalmaq, quruyub qalmaq, kütləşmək. Heyrətə düşmüş bağban, saçları çiyinlərindən üzü aşağı tökülən Həcəri gördü və heyrətlə süstləşib dayandı. S. R.. Cəlil danışdıqca Nəriman fikrə gedib süstləşirdi. M. İ..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • süstləşmə — «Süstləşmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • süstləşdirmə — «Süstləşdirmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • süstləşdirmək — f. Süstləşməsinə səbəb olmaq, keyləşdirmək. Bədbin hisslər <Nemətin> bədənini süstləşdirməkdə idi. Ç.. Görünməmiş vəhşiliklər Azərbaycan oğullarının əqidəsini süstləşdirmir, tutduqları yolun haqq və ədalət yolu olduğuna bir tikə şübhə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tayax — I (Zaqatala) qoz çırpmaq üçün uzun ağac. – Tayaxı atam çölə apardı II (Qax) süst, əzgin ◊ Tayax olmax (Qax) – süstləşmək, əzginləşmək. – Niyə tayax olupsan? …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • xümar — ə. 1) içkidən sonra süstləşmə; 2) kefli, sərxoş; 3) xumarlanmış, süzgün (göz haqqında) …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • heyrət — 1. is. Qeyri adi, gözlənilməz, qəribə, anlaşılmaz bir şeydən, hadisədən çaşqınlıq halı; təəccüb. Usta Murtuz heyrətindən qayıdıb aşağı baxdı. M. C.. <Oğlan> yəqin mənim üzümdə heyrət əlaməti görüb əlavə etdi. M. Rz.. Heyrət almaq (götürmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • isti — 1. sif. Qızdırılmış, isidilmiş, hərarəti artırılmış (soyuq qarşılığı). İsti otaq. İsti ütü. İsti süd. – Hənifə bir əlində tas, o biri əlində isti su ilə dolu vedrə və dolça, tövşüyə tövşüyə içəri girdi. İ. Hüseynov. 2. is. Xəstəlik halında… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • keyimiş — f. sif. 1. Hərəkət qabiliyyətini itirmiş, çəng olmuş; qurumuş. Keyimiş əl. – Talıb xanla yasavul üzüyuxarı qalxıb, qapıdan bir az aralıda keyimiş halda yerə düşdülər. S. R.. <Qızın> keyimiş dizləri sanki hissini itirmişdi. M. C.. 2. məc.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • keyimək — f. 1. Hərəkət qabiliyyətini itirmək, qurumaq, çəng olmaq, keyləşmək. Hatəm xanın qolu keyiyib dondu, onun gözü pər pər çaldı. S. R.. <Səlbinin> ayağı elə keyimişdi ki, barmaqlarını kəssəydilər xəbəri olmazdı. Ə. Vəl.. 2. məc. Hiss və dərk… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • keyləşdirmək — f. 1. Key hala salmaq; hissizləşdirmək. İynə vurub əti keyləşdirmək. 2. məc. dan. Keyləşməsinə, süstləşməsinə, donub qalmasına səbəb olmaq; sarsıtmaq. Bu xəbər onu keyləşdirdi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”